ΑΓΡΙΝΙΟ: ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΕΣ, ΚΑΨΙΜΟ & ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΖΩΩΝ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ… «ΣΦΥΡΙΖΕΙ» ΑΔΙΑΦΟΡΑ
«Πολλές οι δηλητηριάσεις, πολλές και οι εγκαταλείψεις. Μιλάμε για καθημερινό φαινόμενο. Τα εγκαταλείπουν μάλιστα τα ζωάκια, σε περιοχές που δεν υπάρχει νερό και φαγητό. Η αποστολή μας είναι πολύ δύσκολη. Είμαστε εθελοντές και οι οικονομικές μας δυνατότητες είναι περιορισμένες. Το παλεύουμε όμως, όσο μπορούμε. Από περιστατικά ενεργητικής κακοποίησης, όσα θέλετε: Πριν μια εβδομάδα, κάποιοι έδεσαν ένα σκύλο σε θάμνους και έβαλαν φωτιά, με σκοπό να κάψουν την ζωούλα αυτή…ζωντανή. Ευτυχώς παρενέβη η Πυροσβεστική Υπηρεσία, έσβησε την φωτιά και το σκυλί σώθηκε. Συμβαίνουν όμως και…κτηνοβασίες. Μας ειδοποιούν, αλλά με το που φτάνουμε, οι δράστες εξαφανίζονται. Ο τόπος εδώ είναι άγριος. Ποιο ζώο να προλάβεις να σώσεις; Στα χωριά γίνεται χαμός. Κρεμάνε ζώα, τα πετάνε στο ποτάμι για να πνιγούν, τα έχουν δεμένα όλη την ημέρα στον ήλιο και στην βροχή, χωρίς φαγητό και σκέπαστρο. Κάνουμε συστάσεις στους ανθρώπους αυτούς, προκειμένου να σταματήσουν να κακοποιούν τα ζώα τους, και μετά συμβαίνει κάτι πολύ παράξενο: Τα ζώα αυτά εξαφανίζονται…μυστηριωδώς. Τους ρωτάμε που πήγαν τα σκυλιά, και δεν μας απαντάει κανείς. Όλα τα στόματα είναι κλειστά. Μας κάνουν καταγγελίες για κακοποιήσεις, αλλά όταν τους λέμε να έρθουν μαζί μας στην αστυνομία και να κατανομάσουν τον δράστη, όλοι κάνουν πίσω. Κυρίως, γιατί φοβούνται. Άλλοι λένε, «δεν μπορώ να το κάνω αυτό, είναι γείτονας». Σε όλο τον νομό γίνεται αυτό. Δεν ενδιαφέρονται όταν βλέπουν βαρελόσκυλα ή σκυλιά χωρίς τρίχωμα που έχει φαγωθεί από ψύλλους ή τσιμπούρια, και στο τέλος καταλήγουν. Απλά, δεν τους νοιάζει. Μην νομίζετε πάντως, πως τα περιστατικά αυτά συμβαίνουν μόνο στα χωριά. Το ίδιο ισχύει και για την πόλη» παραδέχεται απογοητευμένη στο bangladeshnews.gr, η Παρασκευή Αναγνωστοπούλου, πρόεδρος της Φιλοζωϊκής Οργάνωσης Αγρινίου.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ…
«Πόσες φορές έχουμε πάει στην αστυνομία για καταγγελίες, γνωρίζοντας και εμείς και αυτοί, τον δράστη, και ξέρετε τι μας είπαν; «Λυπηθείτε τον». Αν είναι δυνατόν. Και όμως, τέτοια πράγματα ακούμε. Από την στιγμή που δεν έρχεται να καταθέσει ο αυτόπτης μάρτυρας, αυτός δηλαδή που είδε τον δράστη να κακοποιεί το ζώο, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα.Οι αστυνομικοί επίσης αγνοούν την νομοθεσία που προστατεύει τα ζώα. Ο δήμος από την πλευρά του, πέρα από ορισμένες στειρώσεις, δεν κάνει απολύτως τίποτα. Ενημερωνούμε τους κατοίκους των χωριών, τους μαθητές των σχολείων σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων και τις κυρώσεις που επιφυλάσσει η νομοθεσία σε όποιον κακοποιεί ζώα, αλλά δεν βλέπουμε αποτελέσματα. Οι κακοποιήσεις συνεχίζονται ακάθεκτες. Όσοι ασχολούμαστε με τα ζώα, έχουμε αρρωστήσει με αυτά που αντικρίζουμε καθημερινά. Να φανταστείτε πως διατηρούμε καταφύγιο με…72 ζωάκια και δεν λαμβάνουμε βοήθεια από πουθενά».
Δεν έχει απομείνει ούτε ένα μέρος στην Ελλάδα, όπου τα ζώα να είναι ασφαλή. Ένα μέρος, όπου οι άνθρωποι θα διαθέτουν την απαιτούμενη παιδεία και ευαισθησία για να αντιληφθούν, ότι απέναντι τους έχουν ζωντανές υπάρξεις και όχι άψυχα αντικείμενα τα οποία μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Συνοδευτική της εγκληματικής αμάθειας/αναισθησίας/αδιαφορίας των ελλήνων κατοίκων, η απροθυμία των δημοτικών αρχών αλλά και της αστυνομίας να συνδράμουν ουσιαστικά το έργο μαχητικών φιλοζωϊκών οργανώσεων και σωματείων, τα οποία προσπαθούν να σώσουν από τα νύχια ανθρωπόμορφων κτήνων, ανήμπορες υπάρξεις που αδυνατούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Οι δημοτικές αρχές έχουν κρυφτεί «βολικά» πίσω από την χιλιοειπωμένη δικαιολογία της έλλειψης πόρων και προσωπικού, προκειμένου να ξεμπερδεύουν στα γρήγορα με ορισμένες στειρώσεις, αφήνοντας τα ζώα, βορά στις ορέξεις του κάθε διεστραμμένου βασανιστή. Από την άλλη, η κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών είναι υποτυπώδης, καθώς πολλοί εθελοντές μας διαβεβαίωσαν ότι οι… «προστάτες του νόμου» αγνοούν επιδεικτικά την νομοθεσία που προστατεύει τα ζώα. Η έλλειψη πρόθυμων μαρτύρων που θα κατανόμαζαν τους δράστες επαχθών περιστατικών κακοποίησης, κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αποστολή των φιλόζωων να περιορίσουν τα κρούσματα αυτά. Στην Αιτωλοακαρνανία η κατάσταση τείνει να καταστεί…μη περιγράψιμη. Είναι δυνατόν εν έτει 2016 να υφίστανται κρούσματα κτηνοβασίας, δίποδα όντα να δολοφονούν εν ψυχρώ και με κανιβαλικό σαδισμό τετράποδα, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς; Είναι δυνατόν να θεωρούν την ατιμωρησία τους δεδομένη; Πυροβολισμοί, κάψιματα, επιδεικτικές κρεμάλες και πάει λέγοντας. Θα ισχυριστεί κάποιος, και δυστυχώς θα έχει δίκιο, πως από την στιγμή που η επαρχιακή «omerta» συγκαλύπτει αποτελεσματικά τους δράστες, σε συνδυασμό με την αδιαφορία των τοπικών κοινωνιών και την διαχρονική αναποτελεσματικότητα δημοτικών και διωκτικών αρχών, το έδαφος καθίσταται πρόσφορο για τον κάθε ασυνείδητο να επιδοθεί στο «σπορ» του, χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς. Η πρακτική πάντως των ανθρώπων που ζουν σε χωριά να μην καταγγέλουν ενα δολοφόνο για να μην τους κόψει την… «καλημέρα» παραμένει αδιανόητη.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ…
«Αντιμετωπίζουμε ακραία περιστατικά κακοποίησης που καταδεικνύουν το πολύ χαμηλό παιδείας του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Μαζί με την Κρήτη δυστυχώς, είναι τα χειρότερα μέρη για να είσαι…ζώο. Στις φόλες δεν θα αναφερθώ, ανήκουν πλέον στα…light περιστατικά. Συχνότατοι οι πυροβολισμοί, το κάψιμο ζώων, το κρέμασμα. Ειδικότερα το κρέμασμα, θεωρείται πολύ συνηθισμένο. Τα κρεμάνε και τα αφήνουν στα δέντρα, για να τα βλέπουν οι περιστατικοί. Τα θύματα τους, τα αντικρίζουν ακόμη και τα παιδιά. Δεν φαίνεται όμως να απασχολεί κανέναν, αν ένα παιδί τραυματίζεται ψυχικά από αυτό που βλέπει. Τα μικρά παιδιά δεν θα έπρεπε ποτέ να βλέπουν τέτοια πράγματα. Αλλά δυστυχώς τα περιστατικά είναι τόσα πολλά, που δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Κάθε φορά που γεννάει μια σκυλίτσα, την οποία οι ιδιοκτήτες της, δεν φρόντισαν να την στειρώσουν, βάζουν τα κουτάβια σε μια σακκούλα και την πετάνε στο ρέμα, στο ποτάμι, στα σκουπίδια. Γεμάτοι οι κάδοι σκουπιδιών με νεογνά. Πολλά από αυτά τα έσωσαν τελευταία στιγμή οι εθελοντές, τα πήραν μαζί τους και τα μεγάλωσαν. Έχω αναλάβει και εγώ τέτοια ζωάκια. Δυστυχώς αυτή η συμπεριφορά κατατάσσει την Ελλάδα στην κατηγορία του… «Μεσαίωνα». Αφήστε δε, που έχουμε κυριολεκτικά ξεφτιλιστεί στα βλέμματα των διεθνών μας φίλων. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν επιθυμούν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα λόγω των κρουσμάτων κακοποίησης. Η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί, αν η Δικαιοσύνη και τα ελληνικά σχολεία δεν αναλάβουν ενεργότερο ρόλο» τονίζει η Εύα Σκεντέρη, εκπαιδευτικός και εθελόντρια της Φιλοζωϊκής Οργάνωσης Αγρινίου.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ
καλα αυτοι ειναι κομπεξικοι ψυχακιδες…απο τον 8εο να το βρουν..να πα8ουν τα ιδια κ χειροτερα…πανε κ βγαζουν ολο το κομπλεξ τους κ την αρρωστια τους πανω σε α8ωες ψυχες..Κ ακομη κ αυτοι που δεν μιλανε κ δεν βοη8ανε να βρε8ουν οι δραστες ιδιοι ειναι για μενα απο την στιγμη που καλυπτουν τα εγκληματα των αλλων κα8αρματων συνενοχοι ειναι κ αυτοι…ουστ απο εδω αι σιχτηρ κα8αρματα…
δυστυχως η Ελλαδα πρεπει επιτελους να παρει τη θεση που της αξιζει….κι αυτη ειναι στο πατο…να μην πω στον αγυριστο!!!αντε γιατι αρκετα βλεπουμε κι ακουμε καθημερινα!!!καταγομαι απο την ηρακλεια σερρων,πηγα εκει το πασχα και διαπιστωσα γι αλλη μια φορα τα χαλια,τα σκυλια γεματα ψωρα εδω και χρονια ετσι ειναι….κανεις δεν κανει τιποτα…ολοι αδιαφορουν,το πολυ -πολυ να πουν ‘τα καημενα’,κι αυτα τρεκλιζοντας περιδιαβαινουν στους δρομους χωρις ελπιδα…..εχοντας ο,τι αρρωστια μπορει κανεις να φανταστει…..ουτε τα παιδια τους δε σκεφτονται που μπορει να κολλησουν διαφορα,τι να πω ?μηπως η αδιαφορια και η βαρβαροτητα περιοριζονται μονο εκει?αυτος ο λαος που καποτε εδωσε τα φωτα του πολιτισμου,ζει σε βαθυ σκοταδι,αδιαφορωντας για το συνανθρωπο για το περιβαλλον,την ιδια του τη ζωη,τη χωρα του…..γιατι νομιζετε πως κανεις δε μιλα και δεν ξεσηκωνεται ο,τι κι αν του κανουν,ειναι απαθης αυτος ο λαος κι ας λενε αλλα…εμενα δε με πειθουν, χαμενα κορμια,που παρασιτουν εις βαρος της κοινωνιας!!!περαστικα μας!!!
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΑΤΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΙΣΧΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΠΑΘΟΥΣΑ ΣΕ ΙΔΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΓΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΕΙΣΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΒΑΛΑ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΕΛΝΕΙ ΒΟΛΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ -ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.ΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ .ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΥΡΗ ΨΥΧΗ.ΠΙΟ ΜΑΥΡΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΝΤΑΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΕΛΕΗΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΦΩΤΙΣΗ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΒΛΕΠΩ ΔΥΤΥΧΩΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑ ΕΚΕΙ ΤΑΞΙΔΕΥΩ !ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!
Ντροπή κ αίσχος,έπρεπε αυτά να τα έκαναν σε καμμιά Αυστραλία να έβλεπες πανηγύρια οι μπαστουνόβλαχοι!!!!!Εδώ οι αστυνομικοί είναι φίλοι και γνωστοί με τους δράστες,έχουμε και τ αντίποινα σε άνθρωπο που καταγγείλει περιστατικό κ πάει λέγοντας.Δεν διορθώνονται ,δεν έχουν κοινωνική μόρφωση δυστυχώς ,αυτό αποκτιέται απ το οικείο τους περιβάλλον που δεν προυποθέτει εδώ, τέτοιου είδους ευαισθησίες.Καλή Ανάσταση.
Δεν κατάγομαι απ τον όμορφο νομό Αιτ/νίας ,αλλά ζώ σε περίχωρο του Αγρινίου.Τόσος όμορφος νομός,τόσο άξεστοι κ αγροίκοι οι κατοικοί της,λυπάμε για τα ζωντανά !!!!!!!!!Δεν διορθώνονται οι χωριαταραίοι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Καλή Ανάσταση σ όλους!!!
η καταγωγη μου ειναι απο εκει….εζησα εκει 18 χρονια και επιβεβαιωνω οσα λεει το αρθρο.οι ανθρωποι δεν ειναι μονο πισω απο τον ηλιο….ειναι ανθρωπομορφα κτηνοι. ειμαι εθελοντρια στον τοπο που ζω τωρα αλλα πραγματικα θεωρω το νομο αιτολοακαρνανιας αβατο. και για τους ανθρωπους και για τα ζωα.οσα ποδια να χεις….εκει υποφερεις….
άρε φόλα που θέλουν όλοι τους!!!!!!!!!!! αυτοί που τα κάνουν είναι 1000 φορές κακοποιά στοιχεία αυτοί που τους ξέρουν και σιωπούν είναι 100 φορές κακοποιά στοιχειά!!!!!!